MY ART: PAINTINGS FOR SALE PART II

MY ART: PAINTINGS FOR SALE. PART I

Arsene Chabanian (1864-1949) Part III

The real tutor of Arsene Chabanian was the nature, especially seashore regions, where he created numerous studies and paintings, which are exhibited in different galleries.
(Macler F. La France et l’Armunie a travers l’histoire, Paris, 1917).

He became a professional painter, acquiring good knowledge of art and developing at the same time his individual orientation. He equally worked in diverse genres: landscape, genre scenes, still-life and portrait. Being still a student, Chabanian was also interested in graphics and created a number of impressing works in the genre of eau-forte. After his years at the Julien Academy, as R. Chichmanian noticed: ‘’Chabanian hasn’t adopted any of these masters’ orientations, he hasn’t chosen to follow their way, but, having improved and enriched his brush technique, he returned to living nature, to the world of sea, which he had learned to love deeply In the East’’.
(R. Chichmanian, Landscape and Armenian Painters, Yerevan, 1958, in Armenian).


Still living in Paris and having as tutors Jean-Paul Laurens and Benjamen Constant, ‘’Every year Mr. Chabanian spent several months in Bretagne, at the ocean shore, getting there his ispiration and ideas for his future paintings. Storms, sea calmness, low and high tide, whirlwind, flying birds – his brush shows us all these natural events, which have inspired him, in their perfect reality’’.
(Auguste Bernard, ‘’Mshak’’, Tiflis, N 125, 1902, in Armenian).

Chabanian stayed in all Frech provinces for some time: seachore Bretagne, Vendйe, South of France, everywhere studying the magic mystery of the sea and painting numerous seascapes, each better of the other.
1894 – First exhibition at the Salon of French artists. ‘’During his trip to Bretagne Chabanian created numerous seascapes which he sent to the Salon of French artists. They immediately created a furor and all the press was inundated by words of praise about the ‘’painter of sea and light’’, as Chabanian already showed in these paintings his firm viewpoint to which he remained faithful until the last days of his life’’.
(Onnig Avedissian, Peintres et sculpteurs armйniens, Le Caire, 1959).

He went to trips, visiting Italy, Belgium, Holland and England, The painter was impressed by the natural God-made beauty of fields and mountains, rivers and seas. ‘’Chabanian didn’t like the atmosphere of atelier. The open air, nature and especially the sea had a magic attraction for him…These paintings immediately created a great interest and the French press began to speak about the ‘’painter of light and sea’’.
(Reverend Archimandrite Aristakes Pohjalean, Essay on Armenian Painting, Vienna, 1959).

1898 – We read in the paper ‘’L’Armenie’’ (N 12) that ‘’Arsene Chabanian, an Armenian painter from Karin, exhibited some of his famous paintings at the Gallery Georges Petit. The crowd of art amateurs of different of nations, who came to visit the exhibition, was charmed and congratulated the master from Karin for this great success.
Chabanian presented sixty paintings. From these works ‘’The Shore of Pan-Chateau’’, The Night on the Ocean’’, ‘’Evening-glow’’, ‘’The Beginning of the Storm’’ and some moonscapes are especially to be mentioned’’.
(Editorial, ‘’Handes Amsorya’’, Vienna, N 12, 1899, in Armenian).

Arsene Chabanian (1864-1949) Part II

Arsene Chabanian is one of the most prominent seascape painters in Armenian and European art. He spent his long and fruitful life in foreign lands: Italy, France, Belgium, England, where he fundamentally studied his profession with famous masters, then presenting his works in art galleries and exhibitions. Chabanian’s works are almost exceeding one thousand. They are not so numerous in Armenia, some of them being kept in National Gallery of Armenia, in Echmiadzin Holy See Museum and in one or two private collections.

     Of course, the little number of his works in Armenia makes it difficult to give a complete review of the talanted painter’s creation. Many art critics and amateurs, who had seen his works in numerous European exhibitons and collections kept in diverse countries, left their opinions and observations about them and that is why we thought it more expedient to cite the characteristics given to Chabanian’s works by those competent specialists parallel to our short chronological review of his life and career. That will be more convincing and reliable.

    The life of famous men may often seem mysterious. Sometimes the most ordinary and daily events become interesting and deserve attention only because they have happened to these celebrities. Many stories, rare and unexpected happenings, amazing or extraordinary events, funny everyday occurrences have been told about such artists as H. Aivazovski, V. Sureniants, M. Sarian, E. Tadevosian and others…

     Nevertheless, by irony of fate, there is very few information about Arsene Chabanian, a person who was sociable and cheerful, participated in numerous exhibitions and manifestations and lived eighty-five years long life.

     We know only short facts about his personal exhibitions and some others, in which he participated, as well as opinions and appreciations expressed by specialists. Facts about his private life are even scarcer, citing only towns where he lived and his moves from one place to another… He had a son: Hrant Chabanian (Heran Chaban 1888-1939), who was also a talented painter being susceptible to impressionism and cubism.  Heran studied painting at Paris School of Fine Arts.

    We also know that in his youth (1891) Arsene Chabanian offered his painting called ‘’The Liner Nakhimov in the Port  of Batumi’’ to the Russian Grand Duke Georgui Alexandrovich. The latter highly appreciated the painting and expressed his special gratitude to the painter.

ПЯТЬ СТОРОН ОДНОГО ЗАЛА (отрывок)

Ара АКОПЯН в своих творческих исканиях куда более традиционен, даже классичен. В армянском искусстве неоднократно встречаются вдохновляющие его мотивы. Пишет ли он детей, играющих на берегу Севана, пейзаж или портреты близких, он не пытается ни трансформировать натуру, ни вписаться в какой-либо известный художественный стиль. Произведения Ара Акопяна предметны, реалистичны, в них чувствуется профессиональная выучка, но при этом их нельзя назвать банальными. Искреннее чувство, очень личное, интимное отношение одушевляют живопись, создают вокруг нее какую-то ауру нежности. То, что представляет личное переживание художника, легко становится и собственным ощущением зрителя. Чувство нежности окрашивает портрет деда художника, портрет его матери - простое, понятное и близкое любому человеку чувство, которое помогает протянуть нить понимания между художником и нами.

Зара Малоян искусствовед

My Art

ijÝñÇ ¨ ûٳïÇϳÛÇ ³éáõÙáí ²ñ³ гÏáµÛ³ÝÇ ëï»Õͳ·áñÍáõÃÛáõÝÝ»ñÝ Áݹ·ñÏáõÝ »Ýª Ý»ñ³é»Éáí û’ µÝ³å³ïÏ»ñ, ݳïÛáõñÙáñï, ¹ÇÙ³Ýϳñ, ¨ û’ ù³Õ³ù³ÛÇÝ ¨ ·ÛáõÕ³Ï³Ý ÙáïÇíÝ»ñ, û’ çñ³ÛÇÝ ï³ñ»ñùÇ »ñ÷ݳ·ñáõÙ, ¨ û’ É»éÝ»ñÇ å³ïÏ»ñáõÙ : ØáïÇíÝ»ñÁ ¨ ųÝñ»ñÁ µ³½Ù³½³Ý »Ý, µ³Ûó ϳñ¨áñ ¨ ¹áÙÇݳÝï ·ÇÍÁ ã»Ý ²ñ³ÛÇ ÝϳñÝ»ñáõÙ : ØáïÇíÁ ÉáÏ å³ïñí³Ï ¿ å³ïÏ»ñíáÕ ûµÛ»ÏïÁ Ý»ñ·ñ³í»Éáõ ѳÙÁݹѳÝáõñ ·áõÝ»ñ³Ý·³ÛÇÝ ÙÇç³í³Ûñ, Ýñµ»ñ³Ý·³ÛÇÝ ·áïÇ, ÃñÃÇéÝ»ñáí ¨ ó÷³ÝóÇÏ ÏÇë³ëïí»ñÝ»ñáí ѳ·»ó³Í ÙÃÝáÉáñï, áõñ áñ¨¿ ·áõÛÝ, ßÝã³íáñ ϳ٠³ÝßáõÝã ³é³ñϳ Ù»ÏáõëÇ ·áÛáõÃÛáõÝ ãáõÝÇ, áõñ ³Ù»ÝÁ ÷á˳ݹñ³¹³ñÓÇ Ù»ç ¿ ¨, ѻ勉µ³ñ, Ù»ÏÁ ÙÛáõëÇÝ ³Ýù³Ïï»ÉÇáñ»Ý ³Õ»ñëí³Í ¿ : ²Ûëï»ÕÇó ¿É ²ñ³ÛÇ ÝϳñÝ»ñÇ Ó·ïáõÙÁ ųÝñ»ñÇ ¨ ÙáïÇíÝ»ñÇ ëÇÝû½Ù³Ý, ÇÝãÁ û ß³ï ó³ÝϳݳÝù, ÏÏáã»Ýù ûٳïÇÏ ÏáÙåá½Çódz , ÇëÏ »Ã» ³í»ÉÇ Ñ³Ù³ñÓ³Ï ÉÇÝ»Ýù, ϳÝí³Ý»Ýù ·»Õ³Ýϳñã³Ï³Ý ùݳñ»ñ·áõÃÛáõÝ : Üß»Ýù, áñ ûٳïÇϳÛÇ ëÇÝû½Ù³ÝÁ É³í³·áõÛÝë Ýå³ëïáõÙ ¿ »ñ÷ݳ·ñ³Í ѳñÃáõÃÛáõÝÝ»ñÇ ·áõݳ߳ñ³ÛÇÝ ëÇÝû½Á . »ñÏñÇ, »ñÏÝùÇ ¨ »ñÏáõëÇ ÙÇç¨ Ñ³ÛïÝí³Í É»éÝ»ñÇ, ͳé»ñÇ, ß»Ýù»ñÇ Ï³Ù Ù³ñ¹Ï³Ýó ѳïí³ÍÝ»ñÁ Áݹ·ñÏí³Í »Ý ÙǨÝáõÛÝ ÏáÉáñÇëï³Ï³Ý ßñç³åïáõÛïÇ Ù»ç : ä³ïÏ»ñÇ Ûáõñ³ù³ÝãÛáõñ ѳïí³ÍáõÙ Ëï³ÝáõÙ »Ý ³ÙµáÕçÇ ûñÇݳã³÷³Ï³Ý ϳÝáÝÝ»ñÁ : ²Ûë ѳݷ³Ù³ÝùÁ ·»Õ³Ýϳñã³Ï³Ý ·áñÍ»ñÇÝ ³é³í»É µ³ñÓñ áñ³Ï ¿ ѳÕáñ¹áõÙ : ²ñ³ÛÇ ³ñí»ëïáõÙ ëÇÝû½Ù³Ý ëϽµáõÝùÁ ͳÛñ³ëïÇ×³Ý ·áñÍáõÝ ¿ ݳ¨ »Ýó·Çï³Ïóáñ»Ý Ý»ñÏñ³Í ³½¹»óáõÃÛáõÝÝ»ñÇ ³éáõÙáí : ÜϳñÇãÁ Ûáõñ³óñ»É ¿ Ñ³Û é»³ÉÇëï³Ï³Ý ³ñí»ëïÇ Ù»Í³ÝáõÝ í³ñå»ïÝ»ñÇ Ýí³×áõÙÝ»ñÁ. ³ÛÝåÇëÇù, ÇÝãåÇëÇù »Ý 껹ñ³Ï ²é³ù»ÉÛ³ÝÁ, ö³Ýáë »ñɻٻ½Û³ÝÁ, êï»÷³Ý ²Õ³ç³ÝÛ³ÝÁ, Íáí³ÝϳñÇã ì³ñ¹³Ý سËáËÛ³ÝÁ : Úáõñ³óñ»É ¿ ݳ¨ ÇÙåñ»ëÇáÝǽÙÇ ÏÝÇùÁ ÏñáÕ í³ñå»ïÝ»ñÇ ³ß˳ï»É³á×Áª ì³Ññ³Ù ¶³Ûý»çÛ³Ý, γñ³å»ï ²¹³Ù۳ݠ: ÎáÉáñÇëï³Ï³Ý ÉáõÍáõÝ»ñáõÙ ½·³óíáõÙ ¿ ݳ¨ ÎáñáíÇÝÇ ¨ ¶ñ³µ³ñÇ áñ³ÏÝ»ñÁ : ´áÉáñ ³½¹»óáõÃÛáõÝÝ»ñÁ , ³Û¹áõѳݹ»ñÓ, ³ÛÝù³Ý »Ý ï»Õ³Ûݳóí³Í, áñ ¹ÇïáÕÁ ÝϳñÝ»ñáõÙ ï»ëÝáõÙ ¿ áã û Ýßí³ÍÝ»ñÇó áñ¨¿ Ù»ÏÇÝ, ³ÛÉ Ñ»Ýó Çñ»Ýª ²ñ³ÛÇÝ : гÏáµÛ³ÝÇ ³ñí»ëïÁ ×ßÙ³ñÇï ¿, ѳÙá½Çã, ³½ÝÇí, ½áõëå, µ³Ûóª ·»Õ³Ýϳñãáñ»Ý ѳ·»ó³Í : ²Ù÷á÷»Éáí Ýß»Ýù, áñ µÝ³ïáõñ ûÅïí³ÍáõÃÛáõÝÁ, »ñµ ÑÕÏíáõÙ ¿, ëñµ³·ñíáõÙ ¨ ÝÇëï»ñáí ѳñëï³ÝáõÙ, ¹³éÝáõÙ ¿ ÁݹáõÝ»ÉÇ, ѳñ³½³ï ¨ ëÇñ»ÉÇ ÁÝϳÉáÕÇ Ñ³Ù³ñ:

ì³ñ¹Çûñ ¶³Ù³Õ»ÉÛ³Ý

³ñí»ëï³µ³Ý

 

Arsène Chabanian (1864-1949) Part I

             
            1864- He was  born in the village Sunints of the Karin (Erzerum) province of  Western Armenia. At the same school he got his first painting lessons.

            1874- He left for Venice to study at Murad Rafaelian College. At that time the famous painter Antonio Ermolao Paoletti (1834 -1912), a good friend of the Mekhitarist Congregation, was tutor of painting in this well- known college.

            1883-He returned in his native town of karin. In 1891 he moved  to Batumi  for business and worked in a local branch of commercial  bank.

            In August 1891 he left for Theodosia  to meet  seascape painter Hovhannes  Aivazovski. The genial old painter gave him his benediction and advised  to go to the arts capital  Paris to improve his painting skill. By the way, this meeting with  H.Aivazovski played a decisive role in his definitive professional choice.

            In Paris he studied at the atelier of Gustave Moreau, then in the Julien Academy of Arts, attending the classes of prominent painters and tutors Jean-Paul Laurens and  Bejamens Costant.

            He equally worked  in diverse genres: landscape, genre  scenses, still-life and  portrait. Being still a student, Chabanian was also  interested in graphics and created a number of  impressing works in the  genre of eauforte.

Chabanian  stayed  in all French provinces  for some time: seashore Bretagne, Vendûe, South of France, everywhere studying the magic mystery of he sea and  painting numerous seascapes, each better of the other.

            1894-First exhibtions at the Salon of French artists.

            In 1896 it was exhibited at the Salon held in Paris.

            1898-Exhibited some of his famous paintings at the Gallery Georges Petit.

            1900- Exhibition of works at the Gallery Geroges Petit.

            The same year he participated in the Russian section of the Paris Universal  Exhibition with Hovhannes Aivazovski and Gevork Bashinjaghian. He presented  the paintings “The Lake”  and “Seascape in Moonnlight”.

            Chabanian became one of the founders of Paris “Association of Seascape Painters”. From time to time, he participated in diverse artistic and literary groups, organized in France or other countrics.

              1902- Chabanian deserved the title of Officer of the French Academy.         

            Chabanian was a  great  master of eau-forte. Being still a student. Chabanian was strongly attracted by the genre of eau-forte and his  researches of the following years allowed him to get more ability in it, especially in color eau-forte.

            And that was the  occasion  of organizing  in Paris an “Association of color gravure” one of the founders of which was Chabanian”.

            The French Government  bought his work called “In Moonlight” for the  Paris Museum of  Luxembourg and the paintings “Sunset in Bretagne”, “The Wave” and “Women Fishing Grabs” for other State establishments.

            1905-Great success at Gearges Petit Exhibitions in Paris.

            Chabanian had  personal  exhibitions in Alexandria and Cairo.

            In autumn 1907 the Paris color review “Illustrations” printed  Chabanian’s painting  “Women Fishing Crabs” (which was bought  for the Luxembourg Museum of Paris).

            French  Government awarded A.Chabanian with the order  of “The  Legion of  Honor”.

            1910- He participated in Brussels International Exhibitions of Painting and Sculpture and got wide press coverage.

            1913-Chabanian participated in an exhibitions at the Paris Artistic Salon. He presented the work called “Waves Bumping into Rocks”.

            1913 – Personal exhibition in Paris. It helped us to establish  that fifty-six works were presented, among which fourteen done in oil, the rest in pastel.

            1917- Personal  exhibitions in Paris.

            1917- Personal  exhibitions in London. “On the occasion of the exhibition presented  in London the English review “Studio” devoted numerous articles to the talented artist”.

            

             During his exhibition in London Princess Tacky and the cousin of the English King  purchased the painting  “Women Fishing Crabs” (It should be said  that  Chabanian  returned to this subject many times, both on canvas and in color eau-forte).

            The French Covernment  presented an Honor Album to USA President  Wilson on the  occasion of  the Peace  Treaty. The album contained reproductions of paintings by the best fifty  painters of France, an aquarelle by Chabanian among them.

            1920-Personal exhibitions in Paris at the  “Rus des Seize” Salon.  

            1923- Works by A.Chabanian, K.Adamian, H.Alkhazian, E.Chahine and H. Pushman were  exhibited at the annual salon in Paris.

            1926-Once  more an exhibition  of Chabanian’s paintings was organized at the Gallery Georges Petit in Paris.

            In 1929 A.Chabanian organized his personal  exhibition in Marseille.

            1926-1930-Chabanian periodically participated in exhibitions of Armenian painters  organized by the  “Ani” association. In 1939 it was exhibited at the  Paris salon, in 19433 at the salon of the Independents ^[1].

Арсен  Шабанян

1864-1949

            1864 г.- Родился в селе Сунинц провинции Карин (Эрзрум) Западной Армении. Начальное образование получил в местном училище “Арцнян”

            1874г. – Отбывает в Венецию и обучается  в школе Мурад-Рафаэляна. В те годы в знаменитой армянской школе рисование  преподавал известный живописец Антонио Ермолао Паолетти (1834-1912).

            1883г.- Возвращение в родной Карин. В 1891 г. переезжает в Батуми, где служит в одном из филиалов торгового  банка.

            В августе 1891г. отправляется в Феодосию, где гостит в доме мариниста Ивана Айвазовского. Получает  благословение  от Айвазовского как художник и приняв совет  гениального старца, решает отправиться в мировую столицу искусств-Париж, для совершенствования живописного мастертва. В целом его встреча с И.Айвазовским имела  решающее значение для окончательного определения его творческого пути.

           

            Париж: уроки в студии Гюстава Моро, затем Академия Жюльена – в классах известных педагогов – художников Жана Поля Лоранса и Бенжамена Констана.

            Шабанян путешествует по всей Франции:  прибрежная Бретань, Вандея, юг Франции и, везде, изучая волшебные  тайны моря, создает множество  мосрких  пейзажей, не уступающих один другому.

            1894г. – Первая выставка в салоне искусствоведов  Франции.

            В 1896 г. выставляется в организованном в Париже салоне.

            1898 г. Арсен Шабанян выставил в галерее “Жоржа Пти”.

            Шабанян выставил 60 своих картин.

            1900г.- Показ картин в парижском салоне  ”Жорж Пти”.

            В том же году вместе  с Иваном Айвазовским и Геворком Башинджагяном  принимает участие  в  русском разделе всемирной выставки в Париже. Были выставлены полотна  “Мосркой берег”  и “Морской пейзаж лунной ночью”.

            Шабанян становится одним из основателей  парижского “Общества маринистов”.

            Он периодически участвует в обьединениях приверженцев различных искусств и литературы, которые организовывались как во Франции, так и в других странах.

        

            1902г.- Шабанян удостаивается  титула офицера французской академии.

            Шабанян – мастер офорта. Будучи со студенческих лет увлечен офортом, Шабанян все более совершенствуется в этой области, отдавая предпочтение цветному офорту.

            Именно это послужило причиной организации в Париже “Общества цветной гравировки” одним из основателей которого был Шабанян”.

            Французское правительство покупает полотно “При лунном свете” для Люксембурского музея Парижа, а для других государственных  учреждений – полотна “Закат в Бретани”, “Волна” и “Женщины, ловящие крабов”.

            1905г.-Большая удача на выставке Жоржа Пти в Париже.

            У Шабаняна были индивидуальные выставки в Александрии и в Каире.

           
             Осенью 1907г.  парижский журнал “Иллюстрасьон” публикует цветную  репродукцию картины Шабаняна “Женщины, ловящие  крабов” (картина была куплена для Люксембургского музея в Париже).

            Французское правительство наградило Шабаняна орденом “Почетного легиона”.

            1910г. участие в международной выставке живописи и скульптуры в Брюселе.

            1913г. –Шабанян выставляется в Художественном салоне  Парижа. Там он выставляет картину “Волны, бьющиеся об скалы”.

            1913г. – персональная выставка в Париже, было выставлено 56 робот  из них 14 картин написанных маслом, остальные –пастель.

            1917г. Париж, персональная выставка.

            В 1917г. французское правительство купило у Шабаняна работы “Полнолуние” и “Марина” для Люксембургского музея  в Париже.

            Персональная выставка в Лондоне. “Английский журнал” Студио” посвятил талантливому художнику множенство статей по случаю  организованной в Лондоне выставки”.

            Во время лондоской выставки Шабаняна принцессой  Текки и племянницей  Английской  королевы была куплена картина “Женщины, ловящие крабов”. Отметим, что Шабанян неоднократно затрагивал эту тему, как на холсте, так и в виде цветной гравюры.

           Франзуское правительство в честь подписания международного  мирного договора дарит  президенту США В.Вильсону почетный альбом. В альбоме были представлены живопиные работы пятидесяти лучших  художников Франции, среди них находит место репродукция  одной акварели Шабаняна.

            1920г. Персональная  выставка в парижском салоне “Рью де Сез”.

            1923г.- В открывшемся в парижской  ежегодном  салоне  выставлялись А.Шабанян, К.Адамян, Г.Алхазян, В.Махохян, Э.Шаин и Г.Пушман.

            1926г. –В парижской галерее Жоржа Пти организовывается очередная  выставка работ Шабаняна.

            1929г. А.Шабанян организовывает  персональную выставку в Марселе.

            1926-1930гг. –Шабанян периодически участвовал в выставках союза “Ани”, организованного армянскими  художниками. В 1939г. выставляется  в парижском салоне, в 1943г.-в салоне Независимых.

            1949г. А.Шабанян скончался в Париже.

Արսեն Շաբանյան

1864-1949

            1864թ.- Ծնվել է Արևմտյան Հայաստանի Կարին (Էրզրում) գավառի Սունինց գյուղում: Նախնական կրթությունը ստացել է տեղի Արծնյան վարժարանում: Նկարչության առաջին դասերը ստացել է այդ վարժարանում:

            1874թ.- Մեկնում է Վենետիկ և ուսանում Մուրադ-Ռաֆայելյանի վարժարանում, որտեղ այդ տարիներին նկարչության առարկան դասավանդում էր ճանաչված գեղանկարիչ Անտոնիո Էրմոլաո Պաոլետտին  (1834-1912):

            1883թ. – Վերադարձ հայրենի Կարին: 1891-ին աշխատանքային գործերի բերումով տեղափոխվում է Բաթում` ծառայելով առևտրական բանկի մի մասնաճյուղում: Շարունակվում է զբաղվել նկարչությամբ:

            1891թ. օգոստոսին մեկնել է Թեոդոսիա` հյուրընկալվելով ծովանկարիչ Հովհաննես Այվազովսկուն: Որպես գեղանկարիչ ստանում է Այվազովսկու օրհնությունը  և, անսալով հանճարեղ նկարչի խորհրդին, որոշում է մեկնել աշխարհի արվեստների մայրաքաղաք Փարիզ` նկարչության մարզում կատարելագործվելու համար: Ընդհանրապես Հ.Այվազովսկու  հետ հանդիպումը վճռական նշանակություն է ունեցել նրա մասնագիտական ուղին վերջնականապես որոշելու համար:

           

            Փարիզ. դասառություն Գյուստավ Մորոյի  արվեստանոցում , այնուհետև` Ժյուլիեն ակադեմիա` ուսանելով երևելի մանկավարժ-նկարիչներ Ժան Պոլ Լորանսի և Բենժամեն Կոստանի դասարաններում:

            Շաբանյանն իրեն հավասարապես դրսևորում է տարբեր ժանրերում` բնանկար, դիմանկար, կենցաղ, նատյուրմորտ: Դեռևս ուսանողական տարիներին Շաբանյանը հետաքրքրվում է նաև գրաֆիկայով` ստեղծելով օֆորտի մի քանի տպավորիչ աշխատանքներ:

            Շաբանյանը շրջում է Ֆրանսիայի բոլոր շրջաններում` ծովեզրյա Բրետան, Վանդև, ապա` Ֆրանսիայի հարավ և, ամենուր ուսումնասիրելով ծովի կախարդական գաղտնիքները, ստեղծում է մեկը մյուսին չզիջող բազմաթիվ  ծովանկարներ:

            1894թ. Առաջին ցուցահանդեսը Ֆրանսիայի արվեստագետների Սալոնում:

            1896թ. ցուցադրվում է Փարիզում կազմակերպված Սալոնում:

            1898թ. ցուցադրվել է <<Ժորժ Փըտիի>> պատկերասրահում, որտեղ  ցուցադրել է իր նկարներից 60-ը:

            1900թ. Աշխատանքների ցուցադրումը Փարիզի <<Ժորժ Փըտիի>> սրահում:

            Նույն թվականին Հովհաննես Այվազովսկու  և Գևորգ Բաշինջաղյանի հետ մասնակցում է Փարիզի համաշխարհային ցուցահանդեսի ռուսական բաժնում: Ներկայացվել է <<Ծովափ>> և <<Ծովանկար լուսնյակ գիշերով>> կտավները:

            Շաբանյանը դառնում է Փարիզի <<Ծովային նկարիչների ընկերության>> հիմնաիրներից մեկը:

             Նա պարբերաբար մասնակցում է տարբեր արվեստների ու գրական խմբավորումներին , որոնք կազմակերպում էին թե Ֆրանսիայում և թե այլ երկրներում:

            1902թ. Շաբանյանն արժանանում է ֆրանսիական ակադեմիայի սպայի տիտղոսին:

            Շաբանյանը օֆորտի մեծ վարպետ է: Ուսանողական տարիներից օֆորտով  հրապուրված  Շաբանյանը պրպտումների ընթացքում ավելի ու ավելի է հմտանում այդ մարզում, առավել ևս` գունավոր օֆորտի: Եվ դա էլ առիթ է հանդիսացել Փարիզում կազմակերպելու <<Գունավոր փորագրության ընկերություն>>, որի հիմնադիրներից մեկը Շաբանայանն էր:

            Ֆրանսիական կառավարությունը  Փարիզի Լյուքսեմաբուրգի թանգարանի համար գնում է <<Լուսնի լույսով>> աշխատանքը , իսկ պետական այլ հաստատությունների  համար` <<Վերջալույսը Բրետանում>>, <<Ալիք>> և  <<Ծովախեցգետին որսացող կանայք>> գործերը:

            1905թ. Անհատական ցուցահանդես Փարիզի  <<Ժորժ Փըթիի>>  ցուցահանդեսում:

            Շաբանյանն անհատական ցուցահանդեսներ  է ունեցել Ալեքսանդրիայում և Կահիրեում:

            1907թ. աշնանը Փարիզի <<Իլյուստրասիոն>> հանդեսը, գունավոր տպագրում է Շաբանյանի <<Խեցգետին որսացող կանայք>> նկարը (այն գնվեց Փարիզի Լյուքսեմբուրգի  թանգարանի համար):

            Ֆրանսիական կառավարությունը Ա. Շաբանյանին պարգևատրում է <<Պատվո լեգեոն>> շքանշանով:

            1910թ. Մասնակցություն Բրյուսելի գեղանկարչության և քանդակագործության  միջազգային ցուցահանդեսներին:

            1913թ.- Շաբանյանը ցուցադրվում է Փարիզի գեղարվեստական Սալոնում: Այնտեղ ներկայացնում է <<Ժայռերին բախվող ալիքները>>  աշխատանքը:

            1913թ. Անհատական ցուցահանդես  Փարիզում, ուր ցուցադրվել է հիսունվեց աշխատանք, դրանցից տասնչորսը` յուղանկար, մյուսները` կավճանկար:

            1917թ. Փարիզ, անհատական ցուցահանդես:

            1917թ. Ֆրանսիական կառավարությունը  Փարիզի Լյուքսեմբուրգի  թանգարանի համար Շաբանյանից գնել է <<Լուսնի լույսը>> և <<Ծովանկար>> գործերը:

            Նույն թվականին անհատական ցուցահանդես Լոնդոնում: Լոնդոնում կազմակերպած ցուցահանդեսի առիթով, անգլիական <<Ստուդիո>> հանդեսը տաղանդավոր արվեստագետին նվիրել է բազմաթիվ հոդվածենր:

            Շաբանյանի` Լոնդոնում կազմակերպած ցուցահանդեսի ժամանակ արքայադուստր  Թեքի և Անգլիայի թագավորի զարմուհու  կողմից գնվել է նկարչի <<Խեցգետին որսացող կանայք>> նկարը:  Ասենք, որ Շաբանյանը բազմիցս է անդրադարձել  այդ թեմային թե կտավի վրա և թե գունավոր փորագրությամբ:

            Ֆրանսիական կառավարությունը  համաշխարհային խաղաղության պայմանագրի համար ալբոմ է նվիրում ԱՄՆ-ի նախագահ Թ. Վիլսոնին: Ալբոմում  վերատպվում են Ֆրանսիայի հիսուն լավագույն նկարիչների գեղանկարչական աշխաանքները, որոնց մեջ իր տեղն է գտնում Շաբանյանի ջրաներկ սմեկ աշխատանքի վերատպությունը:

            1920թ. Անհատական ցուցահանդես Փարիզի <<Ռյու դե Սեզ>> սրահում:

            1923թ. Փարիզի Սալոնում ցուցադրվում է Ա.Շաբանյանը, Կ.Ադամյանը, Հ.Ալխազյանը, Վ. Մախոխյանը, Է. Շահինը և Հ. Փուշմանը:

            1926թ. Փարիզի <<Ժորժ Փըտիի>> պատկերասրահում կազմակերպվում է Շաբանյանի աշխատանքների հերթական ցուցահանդեսը:

            1929թ. Ա.Շաբանյանն իր  անհատական ցուցահանդեսն է կազմակերպում Մարսելում:

            1926-1930 թթ. Շաբանյանը պարբերաբար մասնակցել է հայ նկարիչների կազմակերպած <<Անի>> միության ցուցահանդեսներին:  1939 թ. ցուցադրվում է Փարիզի Սալոնում, 1943թ.` Անկախների Սալոնում:

            1949թ. Ա.Շաբանյանը մահկանացուն  կնքեց  Փարիզում:

Reference

1. Ara Hakobyan, “Arsène Chabanian”, Poligraph Business publishing house,  144 page, Erevan 2009, printed in Armenia by Tigran Mets Publishing House.

 Ара Акопян, “Арсен Шабанян”, типография Полиграф бизнес, 144 ст., Ереван 2009, напечатано в типографии издательства “Тигран Метц”.

Արա Հակոբյան,  վերնագիր ---- <<Արսեն Շաբանյան>>,  Պոլիգրաֆ Բիզնես հրատարակչություն, 144 էջ, Երևան 2009, տպագրվել է Տիգրան Մեծ հրատարակչատանը: